دل نوشته
روزهایی که می آیند و میروند و تو با تمام توان تلاش می کنی که نگهشان داری ،متقاعدشان کنی کمی آهسته تر سریع بروند،اما روزگار این چنین است.....مادر که می شوی ؛نمی دانم از کجا کی،چگونه این همه تغییر،این همه صبر،این همه عشق. مادر که میشوی همه چیز به یکباره خودش را تمام قد به تو نشان میدهد. و تو ارینب قبل نیستی که نیستی. شاید کتابی را که گرفته ای،عطشی که داری آن را برای امتحان رزیدنتی تمام کنی،به دوستانت زنگ بزنی و باآنها تبادل افکار کنی..... اما این روزها کتابهایت نخوانده دارند کهنه میشوند......بدون هیچ خط خطی.... اما تو را که نگاه می کنم،تویی که آرام...
نویسنده :
ارینب
20:19